گزارش اتحاد کمیته های کارگری از برگزاری مراسم اول ماه مه (11 اردیبهشت) 85
از ساعت 9 صبح در خیابان طا لقانی ، مراسم خانه ضد کارگر آغاز شد . این تشکیلات با توسل به تعداد زیادی بلند گو ، صد ها نیروی انتظامی و اطلا عاتی و دیگر عواملشان ، سعی در کنترل و حاکم کردن جو پلیسی داشتند . بیش از یکصد اتوبوس از شهر های تبریز،ابهر، قزوین ،زنجان، جاده اسلامشهر، شهرستان رباط کریم ، سا واجبلاق، مشهد ، کاشان ، بلوچستان و ... کارگران را به آنجا آورده بودند . هزاران کارگر که بخشی از آنها ماهها دستمزد نگرفته اند و یا بیکار شده و یا در آستانه بیکاری قرار گرفته اند ، برای رساندن فریاد اعتراضشان ، به آنجا آمده بود ند.
هزاران کارگر نیز در اعتراض به فقر شد ید و د ستمزدهای نا چیز و دیگر مطا لبات آنجا گرد
آمده بود ند.کارگران که در ایران فاقد هر گونه تریبون آزاد و تشکیلات مستقل هستند ، چاره ای به جز شرکت در این مراسم نداشتند . سخنان سردمداران خانه ضد کارگر در چاپلوسی از سرمایه داران و معرفی آنان بعنوان حامیان کارگران ، کارگران شرکت کننده در مراسم را بیش از پیش خشمگین می کرد . کارگران پلاکاردهایی در دست داشتند که حکایت از مطالبا تشان داشت . پلا کاردها عمدتا عبارت بودند از : اعتصاب حق مسلم ما است – قرار داد موقت ملغا باید گردد – تشکل کارگری حق مسلم ما است – روز جهانی کارگر گرامی باد – دستمزد زیر خط
فقر جنایت جنایت- اشتغال حق مسلم ما است.
عده ای از کارگران از همان ابتدا شعار های خود را می دادند و عملا مانع سخنرانی بودند . آنها شعار می دادند : اعتصاب حق مسلم ما است _ وزیر بی لیا قت ، استعفا استعفا – قرار داد موقت ملغا باید گردد – عزا عزا است امروز روز عزا است امروز کا گر ایرانی صاحب عزااست امروز- و ... اما از بلند گو شعار های الله اکبر ، صلوات و ... پخش می شد . صادقی و محجوب و دیگر سخنرانان کارگران را به آرامش دعوت می کردند و گاه لهن صحبت انها به تهد ید تبد یل می شد . کارگران به خشم آمده در مقابل تریبون فریاد می زدند و با صدای بلند طبل می نواختند و مرتبا صادقی تذکر می داد که طبل زدن را متوقف کنید . یکی از کارگران صندلی چوبی شکسته ای را به طرف سخنران پرتاب کرد و کارگر دیگری مقداری سکه را به سرو صورت او پرتاب کرد و کارگر دیگری از سکو ها با لا رفت و بلند گو را ازدست صادقی کشید که عوامل امنیتی مانع او شدند و او را پایین انداختند . با دیدن این شرایط سخنرانی را تمام کردند و با وقاحت از نیرو های انتظامی خواستند که کارگران را با "نظم " سوار سرویسها کنند و مراسم را به پا یان برسانند . حدود 2000 نفر از کارگران ، با پایان مراسم شروع به راهپیمایی و شعار دادن کردند . آنها از مقابل سفارت سابق آمریکابه سمت میدان فلسطین به حرکت در آمدند. و یکپارچه فریاد می زدند : قرار داد موقت ملغا با ید گردد – تشکل حق ما است – اعتصاب حق مسلم ما است – سرمایه از روز ازل نبوده سرمایه دار حق ما رو ربوده – مزد زیر خط فقر جنایت سرمایه – کارگر معلم دانشجو اتحاد اتحاد – کارگران اتحاد- وزیر بی لیاقت استعفا استعفا – اسانلو آزاد باید گردد – استخدام دائمی حق مسلم ما است – کارگر زندانی آزاد باید گردد – فرانسه را نگاه کن فکری به حال ما کن . در طول مسیر بار ها نیرو های انتظامی سعی در ممانعت از حرکت و متفرق کردن جمعیت داشتند که با مقاومت کارگران مواجه شدند . نیرو های انتظامی هم می خواستند تظاهرات را متوقف کنند و هم در هراس از درگیری بودند . می تر سیدند که خشم کارگران شعله ور گردد . نیرو ها ی اطلاعاتی که دست پا چه و هراسان بودند در حاشیه مرتب با بی سیم هایشان گزارش می دادند و دستور می گرفتند و از تظاهر کنندگان فیلم و عکس می گرفتند . کارگران پس از دو ساعت شعار دادن در میدان فلسطین منظما متفرق شدند.از ساعت یازده در منطقه رسالت خیابان هنگام ، در مقابل ساختمانهای اداری شرکت واحد ، حدود دویست نفر از کارگران اخراجی شرکت واحد و دانشجو یان هوادار جنبش کارگری و دیگر فعالین کارگری تجمعی بر پا کرده بو دند . آنهاپلا کارد هایی در دست داشتندو شعار هایی می دادند با مضامین : باز گشت به کار حق مسلم ما است – اسانلو آزاد باید گردد – تشکل حق مسلم ما است – راننده زندانی آزاد باید گردد و... عا برین و رانندگان با آنها اظهار هم دردی می کردند و نیروی انتظامی تا نیم ساعت به کنترل و مراقبت مشغول بودند . با آمدن حدود 30 موتور سوار دو ترک نیروهای مخصوص سرکوب وابسته به نیروی انتظامی ، رئیس آنها با بلند گو دستور متفرق شدن را به تجمع کنندگان داد . اما تجمع کنندگان همچنان به شعار دادن ادامه دادند و در نهایت با دستور سر کرده نیرو های انتظامی به تجمع کنندگان حمله ور شدند و به ضرب و شتم پر داختند . در جریان در گیری تعدادی از تجمع کنندگان از جمله چند تن از دانشجویان هوادار جنبش کارگری بازداشت شدند. تجمع کنندگان فریاد می زدند : نیروی انتظامی خجالت خجالت ، و آنها را هو می کردند . در نهایت جمعیت حدود ساعت دوازده و نیم متفرق شد ند.
در ساعت یک بعد از ظهر تجمعی را که فعالین " اتحاد کمیته های کارگری" و " کمیته هماهنگی ... تهران " تدارک دیده بودند در پارک سوار میدان ازادی با شرکت بیش از صد نفر با بالا رفتن پلا کاردها و سر دادن شعار اغاز کردند . شعار ها عبارت بو دند از : تشکل کارگری حق مسلم ما است – منصور اسانلو ازاد باید گردد – ما کار می خوایم نه زندان – اعتصاب حق مسلم ما است – سرمایه از روز ازل نبوده سرمایه دار حق ما را ربوده – مزد زیر خط فقر جنایت سرمایه – کارگر دانشجو معلم اتحاد اتحاد – زندگی انسانی حق مسلم ما است – خانه کارگر منحل باید گردد – چاره ما کارگران وحدت است وحدت است . بیش از نیم ساعت شعار دادن ادامه داشت و جمعیت قابل توجهی نظاره گر بودند و عده ای نیز در حمایت به تجمع کنندگان پیوستند . پس از متفرق شدن منظم جمعیت سر و کله نیرو های انتظامی و اطلاعاتی پیدا شد . و برای آنکه "وظیفه " خود را انجام دهند چند نفر از عا بران را باز داشت کردند . و جمعیت را
.متفرق نمو دند
در حین مراسم و در نقاط دیگری از شهر قطعنامه مشترک " اتحاد کمیته های کارگری " و " کمیته هماهنگی ..." پخش گردید که به شرح زیر بود:
قطعنامه مراسم اول ماه مه ، روز جهانی کارگر
مراسم اول ماه مه و یاد جان باختگان مبارزه با سرمایه داری را در اوضاع و احوالی برگزار می کنیم که جایگزینی کارگران قراردادی و پیمانی به جای کارگران رسمی ، عدم امنیت شغلی ما را شدت بخشیده است . به علت پایین بودن سطح دستمزدها وا دار به اضافه کاری و چند شغله شدن بو دیم . اخراج کارگران را هر روز مشاهده می کنیم . فقر و بیکاری گریبان ما را گرفته است ، فحشا و ستم بر زنان و کودکان افزایش یافته است . کارگران معترض اخراج و یا روانه زندان می شوند ... خلاصه اینکه تمام درد ها و رنجها ی ناشی از نظام سرمایه داری وسعت بی سابقه ای یافته است . تمامی این شرایط غیر انسانی در سایر کشور ها رواج و شدت گرفته است . مبارزات اخیر کارگران فرانسوی علیه سرمایه و حکومت سرمایه داری فرانسه که به امنیت شغلی کارگران هجوم آوردند به موازات اعتصاب ، اخراج و دستگیری کارگران شرکت اتوبوسرانی تهران نشان داد که آسمان سرمایه داری همه جا یک رنگ است .
کارگران برای از میان بر داشتن نظام سرمایه داری متشکل شویم . ما رهایی طبقه کارگر را در گرو الغای این نظام می دانیم و کارگران را برای تحقق این هدف فرا می خوانیم ، در عین حال ما تحقق این هدف را مستلزم پیشروی در عرصه مطالبات جاری کارگران می دانیم و این مطالبات را به شرح زیر اعلام می کنیم :
1-لغو قرار دادهای موقت کار و رسمی شدن همه قراردادی ها و توقف اخراجها
2- متوقف کردن قرار دادهای سفید امضا و اعلام جرم علیه کارفرما هایی که این قرار دادها را منعقد می کنند
3- تعیین حد اقل دستمزد با لاتر از خط فقر و افزایش دستمزدها به تناسب تورم
4- دستمزد معوقه کارگران همراه با خسارت آن باید یکجاو فوری پرداخت گردد
5- پرداخت بیمه بیکاری کافی برای کلیه کارگران آماده به کار
6- لغو سه جانبه گرایی در هیئت های تشخیص و حل اختلاف و جایگزین آن با هیئت های مساوی از یک طرف دولتو کارفرما و از طرف دیگر کارگر
7- ما خواهان به رسمیت شناختن تشکلهای مستقل کارگری و قانونی شدن حق اعتصاب هستیم
8- دولت جمهوری اسلامی موظف است برگزاری علنی ، آزاد و بدون مجوز روز اول ماه مه را به رسمیت بشناسد و امنیت فعالان کارگری را برای برگزاری مراسم این روز تضمین نماید
9-قانون کار باید به نیروی تشکل های کارگری و توسط نمایندگان منتخب کارگران تدوین گردد
10- ما خواهان کاهش شدت کار و کاهش ساعات کار و دو روز تعطیلی متوالی در هفته هستیم
11- ما دستگیری و محاکمه فعالین کارگری سقز در اول ماه مه 2004 را محکوم می کنیم و خواهان لغو احکام زندان و تبعید آنان و نیز منصور اسانلو عضو هیئت مد یره سند یکای کارگران شرکت واحد هستیم
کمیته برگزاری مراسم اول ماه مه:ا
کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکلهای کارگری (منطقه تهران ) – اتحاد کمیته های کارگری
اول ماه مه 2006 – 11 اردیبهشت 1385
بنا بر این یکبار دیگر کارگران و زحمتکشان ، همراه با دیگر کارگران در اقسا نقاط جهان به میدان آمدند تا یک گام دیگر به پیش بردارند و به هدف خود نزدیک گردند . مبارزه کارگران هر چند هنوز پراکنده فاقد سازماندهی وسیعی است ،اما اول ماه مه در ایران برگ دیگری را در مبارزه طبقاتی علیه سرمایه داران ورق زد و ضرورت مبارزه وسیع تر و به هم پیوسته را برجسته نمود . روز اول ماه مه نشان دادکه باید مبارزه ای دراز مدت و پیگیر را برای متشکل کردن و جذب دیگر نیروهای طبقه کارگر به پیش برد .
زنده باد همبستگی جهانی طبقه کارگر
اتحاد کمیته های کارگری
mailto:komiteye_kargari@yahoo.com
<< Home