تجمع اعتراضی در دفاع از آزادی محمود صالحی هم چنان ادامه دارد

تجمع اعتراضی امروز 5/1/1387 در ادامه ی تحصن معترضین به صدور بازداشت موقت محمود صالحی از ساعت 10 صبح در مقابل دادگستری سنندج با شرکت بیش از 170 نفر از فعالین کارگری و خانواده های شان برگزار شد. در ابتدا نجیبه صالح زاده برای پیگیری پرونده ی محمود صالحی به قاضی ای که حکم اخیر همسرش را صادر کرده بود مراجعه کرد. که با برخورد تحکم آمیز قاضی پرونده روبرو شد. جمعیت معترضین که به صورت نسبتاً پراکنده ای در مقابل دادگستری مستقر شده بودند، از این رفتار قاضی بسیار عصبانی شده و بر خواست خود که همانا آزادی محمود صالحی بود تأکید کردند. در این میان هر چند وقت یک بار تماس هایی با نجیبه و سامرند فرزند محمود گرفته می شد و با زبان تهدید از آنان خواسته می شد به جمعیت حاضر گفته شود، در صورتی به مسئله ی محمود رسیدگی خواهد شد، که جمعیت حاضر محل تجمع را ترک کنند. تا بدان جا که نجیبه در سخنانی ضمن تشکر از حاضرین، با توجه به قولی که مسئولین به وی داده اند و نظر به این که نمی تواند شاهد برخورد خشونت آمیز پلیس با معترضین باشد، از جمعیت شرکت کننده در تحصن خواست تا مکان مقابل دادگستری را با آرامش تمام ترک کنند

بنا به خواست نجیبه بخشی از حاضرین میدان دادگستری را ترک کردند، اما بخشی دیگر هم چنان به حضور پراکنده ی خود در میدان ادامه دادند. در ادامه خانواده ی محمود و هم چنین معترضین به این نتیجه رسیدند که در واقع قصد اصلی مسئولین امنیتی متفرق کردن جمعیت حاضر است و نه رسیدگی به پرونده ی محمود صالحی، لذا با دعوت نجیبه ی صالح زاده، جمعیت حاضر به صورت متمرکز اقدام به نشستن در مقابل ساختمان دادگستری کردند. در این میان هم چنان و هم زمان از سوی دادستانی، اداره ی اطلاعات، و پلیس حاضر در میدان با نجیبه و فرزندش سامرند تماس گرفته می شد، آنان خواهان این بودند که به تجمع پایان داده شود، در غیر این صورت از سوی پلیس با حاضرین برخورد صورت می گیرد. نجیبه به پلیس گوشزد کرد، اگر چنان چه یک مو از سرِ معترضین کم شود، چندین برابر این جمعیت در روزهای آینده در این جا مستقر خواهند بود، وی هم چنین به پلیس خاطر نشان کرد، این جمعیت از روز 4 فروردین که قرار بود روز آزادی محمود باشد، از تهران و دیگر شهرها برای استقبال از آزادی یک فعال کارگری به این جا آمده اند. معترضین نیز مصمم به ادامه ی تحصن، موکداً خواهان ملاقات نجیبه با محمود صالحی و آزادی محمود بودند. در این میان بخشی از جمعیت که مکان میدان دادگستری را ترک کرده بودند، با آگاهی از این که مسئولین قصد وقت کشی و فریب آنان را داشته اند، مجدداً به نزد دیگر معترضین بازگشتند. در ادامه ی تحصن، نامه ای از سوی خانواده ی محمود صالحی تنظیم و پس از قرائت آن توسط یکی از حاضرین در میان جمعیت خوانده شد و توسط نجیبه صالح زاده تسلیم دادستانی شد. پس از رفتن نجیبه به داخل ساختمان دادگستری، شورایی در بین حاضرین شکل گرفت، این شورا پس از بحث و بررسی در مورد ادامه ی تجمع، نتیجه مشورت خود را به صورت پیشنهاد به سایرین ابلاغ کرد، در این پیشنهاد ضمن تأکید بر ادامه ی تجمع، از جمعیت خواسته شد، برای پیشگیری از هر گونه حادثه و برخوردی از سوی پلیس و با تأکید بر ادامه ی تجمع در روزهای آینده، تا ساعت 1، به تجمع پایان داده شود. ضمناً در آخرین تماسی که سوی نهادهای امنیتی با سامرند صالحی داشتند، به وی گفته شد، امروز ملاقات با محمود صالحی انجام خواهد گرفت و هم چنین تا روز چهارشنبه تکلیف بازداشت موقت محمود صالحی مشخص خواهد شد. این تماس به نحوی حاوی این پیام نیز بود که به احتمال قوی محمود صالحی تا روز چهارشنبه آزاد خواهد شد. بدین شکل تجمع امروز، همراه با شادی و کف زدن هایی که نوید یک پیروزی شیرین برای جنبش کارگری و خانواده ی صالحی بود، در ساعت یک بعد از ظهر پایان یافت

شورای همکاری تشکل ها و فعالین کارگری

5/1/1387

www.shorayehamkari.com

shorayaehamkari@gmail.com

جهت حمایت از جان محمود صالحی به لینک زیر مراجعه کنید

تجمع اعتراضی، مقابل زندان سنندج، در دفاع از آزادی محمود صالحی

با گذشت 7 روز از اعتصاب غذای خشک محمود صالحی که در اعتراض به صدور حکم بازداشت موقت از سوی دادستانی سنندج تصمیم به آن گرفت و در پاسخ به دعوت" کمیته ی دفاع از محمود صالحی"، امروز یکشنبه 4 فروردین تجمعی اعتراضی با حضور بیش از 200 نفر از فعالین کارگری که بعضاً به همراه خانواده های شان، از شهرهای سقز، بوکان، اشنویه، مریوان، پاوه، رشت، کرج و تهران، آمده بودند در مقابل زندان سنندج صورت گرفت. در این تجمع که از ساعت 8 صبح شروع شد، تجمع کنندگان خواهان آزادی بی قید و شرط وی شدند. حاضرین که به شدت از وضعیت جسمانی محمود نگران بودند، خواهان ملاقات نجیبه ی صالح زاده باهمسرش بودند. آنان مصراً از همسر محمود می خواستند که پیام آنان را مبنی بر شکستن اعتصاب غذا به گوش محمود برساند. به گفته ی نجیبه صالح زاده، محمود هر روز یک بار با خانواده اش تماس تلفنی داشته است، اما در دو روز اخیر هیچ تماسی با وی نگرفته است و این نشان می دهد که حال محمود که این بار عمدتاً به خاطر اعتصاب غذای خشک می باشد، رو به وخامت گذارده است. در طول تجمع مسئولین زندان و نیروی انتظامی در هراس از ادامه ی تجمع به نجیبه گفتند به شرطی که به تجمع تان پایان دهید، اجازه ی ملاقات می دهیم. که حاضرین با شنیدن این حرف تا حدی از زندان سنندج فاصله گرفتند، تا نجیبه بتواند با محمود ملاقات کند، اما بعداً فهمیده شد این وعده دروغی بیش نبوده است . با آشکار شدن این که ملاقاتی در کار نیست، شرکت کنندگان در تجمع که به شدت از چنین ترفندی ناراحت بودند، مجدداً به حضور خود در مقابل زندان ادامه دادند. در ادامه ی تجمع قریشی، یکی از مسئولان زندان به نجیبه ی صالح زاده گفت؛ برای انجام ملاقات می بایست قاضی دستور آن را صادر کند، براین اساس برادر محمود به سراغ قاضی کشیک رفت ولی جواب قانع کننده ای نگرفت. همسر محمود در گفت و گو با سرهنگ مرادی، یکی از مسئولان نیروی انتظامی، خواهان ملاقات با محمود شد، وی گفت، تلاش خواهد کرد که این ملاقات انجام گیرد. نجیبه در سخنانی خطاب به حاضرین گفت: این اتهام واهی که به خاطر آن محمود مجبور است مدت نامعلوم دیگری در زندان بماند، صرفاً در هراس از برگزاری اول ماه مه صورت گرفته است، وی در ادامه با تأکید بر این که برای من دیگر فعالین کارگری و دانشجویان فرقی با محمود ندارند، اظهار داشت ما نباید در مقابل دستگیری هر فعال کارگری و یا هر فعال دیگری سکوت کنیم. تجمع امروز در حالی که با حضور افراد یگان ویژه ی نیروی انتظامی و لباس شخصی ها، در حالی که از حاضرین فیلمبرداری می کردند، همراه بود، بدون هر گونه درگیری پایان یافت

شورای همکاری تشکل ها و فعالین کارگری

4/1/1387

www.shorayehamkari.com

www.shorayehamkari@gmail.com

دبیر محترم کنفدراسیون جهانی اتحادیه های آزاد کارگری

آقای گای رایدر
سال 86، برای کارگران ایران، سالی همراه با اخراج و بیکاری، انعقاد قراردادهای موقت و سفید امضاء و اوضاعی مشقت بار بود

سال 86، در حالی به اتمام رسید که کارگران و بسیاری از مزدبگیران ایران به دلیل اوضاع نامساعد اقتصادی ناشی از مصائب سیستم سرمایه داری جهانی با در اختیار داشتن ده ها نهاد مدافع استثمار و وابسته ی خویش، هم چنان در چنبره ی زندگی مشقت بار خویش هستند و سطح زندگی روز به روز تنزل می یابد. و بالاخره سال 86، را در حالی به پایان می بریم که کارگران ایران هم چنان برای ایجاد تشکل های مستقل خویش مورد پیگرد قرار می گیرند. برای نمونه همان گونه که کارگران و اعضای هیئت مدیره ی سندیکای شرکت واحد در سال 84 سرکوب شدند، و هم اکنون نیز رئیس هیئت مدیره ی این سندیکا در زندان است و دبیر آن در انتظار اجرای حکم دادگاه در روزهای آینده است.کارگران نیشکر هفت تپه در سال جاری نیز، تحت فشار قرار گرفته و برخی از آنان بارها بازجویی و زندانی شده اند و در این رابطه به هیچ وجه از شدت سرکوب کاسته نشده است

در سال های گذشته، همواره کارگران ایران برای برگزاری آزادانه ی مراسم روز کارگر با مشکلات فراوانی مواجه بوده و بارها دستگیر شده اند. به عنوان مثال همان طور که مطلع هستید، برگزاری روز کارگر در شهرستان سقز در سال 83 بود، که منجر بازداشت شماری از فعالین کارگری گردید. محمود صالحی در حال حاضر هزینه ی برگزاری این مراسم را با شرایط وخیم جسمانی و شرایط طاقت فرسای زندان به مدت یک سال است می پردازد، این در حالی است که محمود صالحی به خاطر صدور اطلاعیه هایی از سوی وی در حمایت از حقوق کارگران و دیگر جنبش های اجتماعی تحت فشار شدیدی قرار داشته و امیدی به آزادی وی در پایان محکومیت وی نیست

در شرایطی که برگزاری مراسم روز کارگر در بسیاری از کشورها حقی به رسمیت شناخته شده است، ما فعالان کارگری برای برگزاری مراسم آزادانه ی این روز به شدت تحت فشار قرار داریم. صدور حکم توهین آمیز و اهانت بار شلاق، نمونه ای از فشارهای موجود برای ممانعت از برگزاری مراسم آزادانه ی این روز است

برگزاری کمپین بین المللی در دفاع از کارگران ایران(نهم اگوست) و(6 مارس) از سوی شما به رغم تأثیرات مثبت هنوز نتوانسته است روند سرکوب فعالان کارگری را متوقف کند. در نتیجه اعمال فشار بر حکومت ایران باید به گونه ای ادامه یابد که توقف فشار و سرکوب فعالان کارگری را به دنبال داشته باشد. انتظار ما فعالان کارگری از شما به عنوان تشکلی که آزادی ایجاد تشکل های مستقل کارگری را در دستور خود دارد این است که به هر طریقی که می تواند حکومت ایران را وادار کند، که از فشار و سرکوب کارگران و فعالان کارگری ای که مطالباتی چون پایان اخراج و بیکارسازی، لغو قراردادهای موقت و سفید امضاء، پرداخت به موقع حقوق، افزایش دستمزد متناسب با تورم واقعی، برابری حقوق زنان با مردان و ممنوعیت حقوق کودکان و مهم تر از همه ایجاد" تشکل های مستقل و آزاد کارگری" را دنبال می کنند، دست بردارد و پیگیری مطالبات فوق را از سوی فعالین کارگری به رسمیت بشناسد

شورای همکاری تشکل ها و فعالین کارگری

29/12/1386

www.shorayehamkari.com

shorayehamkari@gmail

محمود صالحی در اعتراض به ممانعت مسئولین قضایی از آزادی وی دست به اعتصاب غذا زد

کارگران و مردم آزادیخواه

مسئولین قضایی و نهادهای امنیتی در یک تخلف آشکاراز قوانینی که خود به تصویب رسانده اند، از آزادی محمود صالحی در روز 4 فروردین جلوگیری می کنند

آنان به بهانه ی انتشار اطلاعیه های حمایتی از سوی محمود، قرار بازداشت موقت برای وی صادر کرده اند

پیام نظام انسان ستیز سرمایه داری برای ما کارگران، آشکار است. این پیام به ما می گوید: این نظام صلابت و مقاومت محمود صالحی و در واقع کلیت جنبش کارگری را به چالش کشیده است. محمود صالحی در اعتراض به این اقدام غیر انسانی، اقدام به اعتصاب خشک کرده و تصمیم دارد تا دریافت حکم آزادی خویش به اعتصاب خود ادامه دهد

ما از کلیه ی فعالین کارگری، دانشجویی، زنان و وجدان های بیدار و آگاه می خواهیم در یک اقدام مشترک، به هر شکلی که می توانند به این تصمیم مسئولین قضایی اعتراض کرده و خواهان آزادی بی قید و شرط آزادی محمود صالحی شوند. بدیهی مسئولیت هر گونه آسیب احتمالی بر این فعال کارگری، بر عهده دولت جمهوری اسلامی می باشد

شورای همکاری تشکل ها و فعالین کارگری

29/12/1386

www.shorayehamkari.com

shorayehamkari@gmail.com

با گام هایی استوار و آرزوهایی انسانی به پیشواز اول ماه مه می رویم

کارگران و مردم آزادیخواه

سال 86 را در حالی به پایان می بریم که ما کارگران و بسیاری از مزدبیگران هم چنان گرفتار چنبره ی زندگی مشقت بار و غیر انسانی خویش هستیم

سال 86 برای ما کارگران، سالی همراه با اخراج و بیکاری، برقرار بودن قراردادهای موقت یک ماهه و سفید امضاء، تورم لجام گسیخته و بی تشکلی بود

سال 86، هم چنین سال سرکوب اعتراضات زنان، دانشجویان و معلمان، زندانی شدن فعالین کارگری چون محمود صالحی و منصور اسانلو، و در روزهای گذشته، اجرای حکم شلاق کارگرانی بود که اقدام به برگزاری مستقل مراسم اول ماه مه در سنندج کرده بودند

سال 86، سال اعتصابات مکرر کارگری، برای کسب مطالباتی چون، پرداخت به موقع حقوق ماهیانه،امنیت شغلی و حق ایجاد تشکل مستقل کارگری نیز بود

در سالی که گذشت، کارگران نیشکر هفت تپه در کنار دیگر مطالبات شان، شجاعانه، خواهان ایجاد " سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه " شدند. اعتصاب درخشان کارگران لاستیک سازی البرز در نوع خود کمک شایانی بر تقویت اعتماد به نفس و پیشبرد تحرکات کارگران داشت

سندیکای کارگران شرکت واحد در زیر فشار سرکوب و دستگیری هم چنان بر خواست ها و مطالبات کارگران شرکت واحد و دیگر جنبش های اجتماعی پافشاری کرد

سالی که گذشت، هم چنین شاهد حمایت گسترده ی جنبش جهانی کارگری در قالب کمپین ها و فراخوان های اعتراضی بودیم، در این خصوص می توان به فراخوان کارزار جهانی در حمایت از کارگران ایران و آزادی منصور اسانلو و محمود صالحی در روزهای نهم اگوست(18 مرداد) و 6 مارس(16 اسفند) و حمایت تشکل های کارگری جهان از اعتصاب غذای 24 ساعته در دفاع از محمود صالحی اشاره کرد

هم طبقه های شریف

اکنون این سالِ، با تحرکات امید بخش کارگران و فعالین کارگری، همراه با امیدها و آرزوهای بزرگ انسانی به پایان می رسد، و"اول ماه مه روز جهانی کارگر" در پیش روی ماست، روز جهانی کارگر برای کارگران تبلور همبستگی و ابراز خشم و نفرت به نظام انسان ستیز سرمایه داری است

برای ما کارگران و تمامی وجدان های آگاه، اول ماه مه می تواند بستر و زمینه ای برای تحقق خواسته های برحق و انسانی ما باشد. با اتکاء به وحدت و همبستگی کارگران روز جهانی کارگر سال 87 می تواند گامی باشد در جهت پایان بخشیدن به اخراج سازی ها، لغو قراردادهای موقت، دستمزد برابر برای زنان و مردان متناسب با تورم واقعی، ممنوعیت کار کودکان، آزادی زندانیان سیاسی، کسب آزادی های دمکراتیک و ایجاد " تشکل های مستقل و آزاد کارگری" باشد

« گرامی باد اول ماه مه روز جهانی کارگر»

شورای همکاری تشکل ها و فعالین کارگری

28/12/1386

www.shorayehamkari.com

shorayehamkari@gmail.com

وضعيت جسمي محمود صالحي وخيم است، به ياريش بشتابيم

محمود صالحي كه تنها به جرم فعال كارگري بودن و شركت در مراسم روز كارگر در زندان به سر مي برد، شديدا از ناراحتي كليه رنج مي برد و در زندان به دليل عدم رسيدگي ، عدم وجود دكتر متخصص ، عدم وجود بيمارستان تخصصي در سنندج و... دچار وضعيت بحراني شده است پاهايش زخم شده، شكم او آب اورده است، قادر به دفع ادرارخود نيست و قلبش دچار مشكل شده است. در واقع او را درسراشيب مرگ قرارداده اند و با مرگ فقط يك قدم فاصله دارد

لذا ما از همه كارگران و مردم شريف تقاضا داريم كه به هر شكل ممكن صداي اعتراض خود را بلند كنند. هر اعتراض كوچكي در نوع خود موثر است، كارگران و مردم را بايد از وضعيت محمود صالحي آگاه كنيم و در صورت ا مكان تجمعات اعتراضي تشكيل دهيم

ما از همه تشكلهاي كارگري بين المللي و شخص اقاي گاي رايدر كه محمود صالحي را مي شناسند،تقاضا داريم همانطور كه قبلا هم در حمايت از كارگران ايران و كارگران سنديكاي شركت واحد اقدام نموده اند، اين بار نيز با توجه به وضعيت حساس محمود صالحي و فرصت محدود براي معالجه او،دست به يك اعتراض عملی جهاني بزنند

اتحادكميته هاي كارگري

27/9/86- Dec.18.2007